17 Ekim 2010 Pazar

ÇOCUKLUĞUMA VER

Bulutların arkasından sakın bakma bana. Küsüm sana... baba. İsmini zikretmek bile yakıyor canımı. Beni böylesine üzdün ya.. İlk kez yüzüme gülümseyen ve beni bu denli yıkıp geçen yegane erkek.. Küsüm sana.. Kızgınım, öfkeliyim.. Arkadaşıma yatıya gitmeme izin vermediğinde duyduğum kızgınlık gibi değil hem de. Öyle böyle değil. Yüreğim acıyor. Ağlarken boğuluyorum. Nefes almak öylesine güç. Fotoğraflarına bile bakmıyorum, kafamı çeviriyorum artık. Küsüm sana..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder